Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – Week 15: Vecht niet tegen windmolens

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist”: Week 15: Vecht niet tegen windmolens Vandaag een kort verhaaltje, met een duidelijke moraal. Een tijger en een ezel kijken samen naar een weiland. “Het gras is blauw”, zegt de ezel. “Nee, het is groen.” zegt de tijger. De discussie verhitte en de twee namen het verhaal mee naar de koning van de jungle, Koning leeuw. Daar herhaalden ze hun standpunt. De ezel begon te roepen:”Hoogheid, het gras is blauw en de tijger wil het niet toegeven.” De leeuw antwoordde: “Het is waar, het gras is blauw.” De ezel ging door: “De tijger wil me niet geloven en blijft me tegenwerken, ik wil dat hij gestraft word”. Koning Leeuw verklaarde: “De tijger zal gestrafd worden met 5 jaar stilte.” De ezel was blij en huppelde weg. De tijger accepteerde zijn straf, maar vroeg eerst nog aan de koning: “Majesteit, waarom hebt u me gestrafd het gras is toch groen?” De koning antwoordde: ” het is waar, het gras is groen, maar de straf heeft niets te maken met de kleur van het gras. De straf heeft te maken met de beslissing van een intelligent dier als jij om je tijd te verdoen met het discussiëren met een ezel, en bovendien om mij ermee te komen lastigvallen.” Het ergste verlies van tijd is discussiëren met een overtuigde fanatiekeling die niet geïnteresseerd is in de waarheid of de realiteit, maar enkel in de overwinning van zijn visie en illusies.” Moraal van het verhaal: er zijn mensen die, ongeacht de hoeveelheid bewijs je hen voorlegt, niet de capaciteit hebben om het te begrijpen, anderen die door ego en haat en wrok het niet kunnen aanvaarden. Zij willen enkel gelijk krijgen, zelfs wanneer ze het duidelijk niet hebben. En jij kan dus enkel verliezen wanneer je je energie en tijd in hen steekt. Zij die niet willen luisteren, zullen je boodschap nooit horen en begrijpen. Tot volgende week Jeroen

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – Week 14: Verontschuldigingen

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist”: Week 14: Weet je nog hoe een echte verontschuldiging klinkt? Omdat narcistische verontschuldiging ofwel afwezig is ofwel ongemeend is, wil ik een kleine herinnering geven aan wat de elementen zijn waaraan je een oprechte verontschuldiging kan herkennen. Een oprechte verontschuldiging is meer dan alleen de woorden “het spijt me” uitspreken. Het gaat om het erkennen van de fout, het tonen van begrip voor de gevolgen ervan en het nemen van verantwoordelijkheid zonder de schuld op de ander af te schuiven. Een effectieve en eerlijke verontschuldiging voldoet aan een aantal belangrijke criteria. De juiste structuur van een oprechte verontschuldiging Er wordt gesproken vanuit de ik-vormEen oprechte verontschuldiging begint met het erkennen van de eigen rol in de situatie. Dit betekent dat er gesproken wordt vanuit de eigen perspectief en niet probeert de schuld te verdraaien of de verantwoordelijkheid te verplaatsen. Bijvoorbeeld: “Ik heb iets verkeerds gedaan en dat spijt me.” “Ik heb je pijn gedaan door mijn woorden/gedrag, en daar neem ik verantwoordelijkheid voor.” Niet juist is: “Het spijt me dat jij je zo voelt.” Dit impliceert dat de schuld bij de ander ligt en dat hun gevoelens het probleem zijn, in plaats van jouw gedrag. Er wordt gesproken over de eigen ervaring en dadenIn plaats van de ander te betrekken in de schuldvraag, richt een oprechte verontschuldiging zich op wat de persoon heeft gedaan. Het erkennen van de eigen acties en fouten is een essentieel onderdeel van oprecht berouw. Bijvoorbeeld: “Ik heb iets kwetsends gezegd zonder na te denken over hoe dat voor jou zou zijn.” “Ik heb onterecht boos op je gereageerd, en ik zie nu in dat dat niet eerlijk was.” Wat niet juist is: “Ik heb dat zo niet bedoeld.” Dit minimaliseert de impact van je daden en schuift de verantwoordelijkheid weg. Zeg expliciet sorryHet woord “sorry” of “het spijt me” moet in de verontschuldiging voorkomen en oprecht bedoeld zijn. Het moet niet vergezeld gaan van excuses of verklaringen die de verantwoordelijkheid verminderen. Bijvoorbeeld: “Het spijt me dat ik je heb gekwetst.” “Ik bied mijn oprechte excuses aan voor mijn gedrag.” Niet juist is: “Het was als grap bedoeld.” Dit bagatelliseert de pijn van de ander en maakt de verontschuldiging betekenisloos. Erkenning van de impact op de anderEen cruciaal aspect van een oprechte verontschuldiging is het erkennen van hoe hun gedrag of woorden jou hebben beïnvloed. Dit toont empathie en laat zien dat ze begrijpen wat ze fout hebben gedaan. Bijvoorbeeld: “Ik realiseer me dat mijn woorden je verdriet hebben gedaan en dat had ik niet mogen doen.” “Ik snap dat mijn acties ervoor hebben gezorgd dat je je gekwetst en ongehoord voelde.” Wat niet klopt: “Je overdrijft, zo erg was het niet.” Dit negeert de gevoelens van de ander en maakt de excuses ongeldig. Wat is géén oprechte verontschuldiging? Er zijn veel manieren waarop mensen proberen verantwoordelijkheid te ontlopen door hun excuses zo te formuleren dat ze eigenlijk geen echte excuses aanbieden. Dit zijn manipulatieve verontschuldigingen die de ander de schuld geven of de pijn minimaliseren. Enkele voorbeelden: “Sorry dat jij je zo voelt.”Dit is geen oprechte verontschuldiging, maar een manier om de verantwoordelijkheid bij de ander te leggen. “Ik bedoelde het niet zo.”Intentie is minder belangrijk dan de impact. Zelfs als iets niet kwetsend bedoeld was, kan het nog steeds pijn doen. “Het was maar een grap.”Dit bagatelliseert de gevoelens van de ander en neemt geen verantwoordelijkheid voor de opmerking of actie. “Als jij je beledigd voelde, dan spijt me dat.”Dit impliceert dat de ander overdreven reageert, in plaats van dat jij iets verkeerd hebt gedaan. Narcistische mensen zullen (nogmaals, ik weet het, ik zaag) GEEN verantwoordelijkheid nemen, geen inzicht zullen hebben over zichzelf en geen fout kunnen toegeven. Als mensen geen oprechte verontschuldiging kunnen geven, dan is de kans groot dat de situatie weinig tot niet zal veranderen en zich waarschijnlijk zal herhalen in de toekomst. Tot volgende week Jeroen

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – Week 13: Seksualiteit en seks

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist”: Week 13: Narcisme en seks? Narcisme en seksualiteit Twee onderwerpen die mij erg interesseren, gezien mijn opleidingen tot psycholoog en seksuoloog. Maar wat is de combinatie tussen beiden een taboe. En ik hou mij niet aan taboes. Alles is bespreekbaar, altijd. Zeker taboes die jaren na een narcistische relatie nog steeds voelbaar zijn, in een nieuwe relatie of daarbuiten. De vernederingen, het gebruikt voelen, het onpersoonlijke… leiden vaak tot traumatische ervaringen. Tot een vervormd beeld van seksualiteit, intimiteit en connectie. Dus. Laat me beginnen met wat vuile woorden. Controle Macht Hard Onpersoonlijk Pijnlijk Gebruiken Niet exact de dirty talk die je gewoon bent (of dat hoop ik toch). Binnen seksualiteit zijn deze begrippen over het algemeen geen winnaars (de BDSM-liefhebbers buiten beschouwing gelaten, maar daarvoor is er wel consent gevonden als koppel.) Ik heb het over seks in narcistische relaties, waarbij één persoon ervan uitgaat dat er oprecht verbonden wordt door seksualiteit en waarbij de ander, de narcist, net niet persoonlijk zal verbinden. Voor een narcist is seksualiteitsbeleving een lustbeleving. Wie de andere persoon is, is weinig relevant. Er is focus op prestatie, op het (perfecte) lijf, op verovering, op grenzeloos zijn. Kussen is bijna robotisch, het voorspel pragmatisch at best. Een stijve hark die een dansje moet opvoeren. Een muzikant die zijn instrument bespeelt maar zonder passie. Mechanisch. Doelmatig. Seks met een narcist is verstoken van echte connectie, er wordt niet gevreeën maar lust beleefd. Er wordt niet in de ogen gekeken, gestreeld of gelachen. Het moet lang, snel en hard. Het dient om mee te stoefen, om een ego te voeden, maar geen ziel (Zonder hier zweverig te willen klinken). Jouw lichaam dient te ondergaan wat de narcist wil beleven, de lust geprojecteerd op jouw lichaam. Bij pogingen om de intimiteit te vergroten, door te kussen, te strelen,…, zal hier hooguit kort worden op ingegaan, meestal met commentaar of een zucht. Er is geen ruimte voor voorspel of naspel, het doel is de seks en de lust op zich, zonder meer. Het zal ook nooit genoeg zijn. Nooit exact wat er gewenst is. Niet extreem genoeg. “Jij geeft je nooit helemaal aan mij” heb ik al meer dan eens gehoord in therapie. Jouw identiteit dient zich te onderwerpen aan die van de partner. Er is geen sprake van versmelting.   In deze omstandigheden met iemand vrijen doet iets heel specifiek met je eigenwaarde en zelfbeeld. Het devalueert je. Je begint jezelf te reduceren tot dat lustobject, want dat is waar je beloning voor krijgt. Je begint een afstand te voelen tot je partner, je zal je opwinding minder gaan voelen. Net als alle andere emoties trouwens. Je wordt emotioneel afgevlakt. Je zal minder en minder initiatief nemen, je spontane positieve beleving van seksualiteit zakt weg. Je zal jezelf steeds minder mooi vinden. Seks gaat in de meeste gevallen ook steeds moeilijker gaan omdat je niet oprecht met je gevoel omgaat. Ironisch genoeg krijg je vaak ook nog commentaar dat jij geen moeite meer doet in de slaapkamer. Er kunnen geen complimenten vanaf en seks wordt steeds meer een beladen onderwerp waar grote discussies aan vast hangen. Het concept dat seks een proces is dat moet worden opgebouwd is onaanvaardbaar voor de narcist. Jij denkt dat je seks gewoon niet zo leuk vindt, maar eigenlijk is het zo dat seks met een narcist je afleert om seks met een narcist te hebben. Je lichaam weet wanneer het gebruikt wordt, wanneer het niet gaat over verbinding, maar wel over macht, controle en ego. En dat is nooit een goede basis voor seksualiteit. De gevolgen zijn duidelijk en langdurig. En wanneer je van hem of haar weg bent, zal dit nog meespelen in je zelfbeeld, maar ook in een eventuele nieuwe relatie. Wees niet bang, je leert ook weer om jezelf te hervinden, samen met een goede nieuwe partner en met therapie. Tot volgende week Jeroen P.S. F.Y.I. Gezonde seksualiteit (her)ontdekken is een mix van attent zijn op elkaars lichaam, afgestemd zijn op elkaar en jezelf, de ruimte krijgen om echt te genieten waarbij beide partners even belangrijk zijn. Het is een ontdekkingsreis gebaseerd op nieuwsgierigheid, zachtheid en de tijd nemen. 

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – week 8: De gedachtegang van een narcist

Het Narcistisch gedicht

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – week 8: De gedachtegang van een narcist   Deze week deel ik graag een tekst die perfect de gedachtegang van een narcist weergeeft. Ik heb deze zelf niet verzonnen ( i wish!), maar het is wel een hele goede om te lezen. Achteraf geef ik graag nog wat extra inzichten per regel. “Dat is niet gebeurd.En als het wel gebeurd is, was het niet zo erg.En als het erg was, is dat niet zo’n probleem.En als het dat wel is, is het niet mijn schuld.En als het dat wel was, bedoelde ik het niet zo.En als ik het wel bedoelde, dan had je het verdiend.” Deze tekst illustreert op treffende wijze hoe het narcistische brein functioneert. Ontkenning, gaslighting, het bagatelliseren van slecht gedrag, het afschuiven van schuld en het projecteren van schaamte komen allemaal aan bod in slechts enkele zinnen. Dit zijn typische kenmerken van verborgen emotioneel misbruik. Voor een narcist is ‘de waarheid’ geen vaststaand gegeven, maar iets dat kan worden aangepast aan de situatie en het eigen belang. De waarheid is simpelweg wat de narcist op dat moment nodig heeft. Laten we dit nader bekijken: “Dat is niet gebeurd”Hier zien we ontkenning en het herschrijven van de geschiedenis, beide kenmerkend voor narcistisch gedrag. Wie in een relatie met een narcist heeft gezeten, zal dit meteen herkennen. Narcisten kunnen geen fouten toegeven, omdat dit hun zelfbeeld van perfectie zou aantasten. Hun diepgewortelde gevoel van waardeloosheid drijft hen ertoe om een façade van onfeilbaarheid te creëren, en elke beschuldiging wordt daarom simpelweg ontkend. “En als het wel gebeurd is, was het niet zo erg”Dit is een voorbeeld van minimalisering. Narcisten bagatelliseren problemen en maken zaken onbelangrijk, vooral als het hen niet uitkomt. Dit geldt voor hun eigen fouten, maar ook voor de prestaties van anderen, de gevoelens van een ziek persoon of de problemen van een ander. Narcisten moeten controle houden over hoe anderen hen en de wereld om hen heen zien, en door zaken te minimaliseren proberen ze die controle te behouden. “En als het erg was, is dat niet zo’n probleem”Dit is wederom een vorm van minimalisering, maar hier komt ook gaslighting om de hoek kijken. Gaslighting is een tactiek waarbij een narcist iemands realiteit verdraait en hen laat twijfelen aan hun eigen waarnemingen. Door herhaaldelijk te horen dat ze iets ‘verkeerd begrijpen’ of ‘overdrijven’, kan een slachtoffer uiteindelijk stoppen met vertrouwen op hun eigen gevoelens en denken. Dit laat de narcist de macht behouden over hun perceptie van de werkelijkheid en maakt het slachtoffer afhankelijk van de narcist als ‘de stem van de rede’. “En als het dat wel is, is het niet mijn schuld”Hier zien we schuldverschuiving. Narcisten nemen geen verantwoordelijkheid voor hun daden, omdat dit hun zorgvuldig geconstrueerde zelfbeeld zou bedreigen. Zelfs de kleinste mate van verantwoordelijkheid kan hun imago van superioriteit aantasten. Daarom presenteren narcisten zichzelf vaak als het slachtoffer, waarbij anderen of externe omstandigheden altijd de schuld krijgen. “En als het dat wel was, bedoelde ik het niet zo”Hier wordt de verantwoordelijkheid verder afgezwakt. Narcisten bieden zelden oprechte excuses aan. Als ze zich al verontschuldigen, dan is dat alleen omdat het hen op dat moment uitkomt. Een excuus is voor hen slechts een transactie, bedoeld om iets terug te krijgen. Werkelijke spijt voelen ze niet, omdat het confronteren van schuldgevoelens hen in een existentiële crisis kan storten. “En als ik het wel bedoelde, dan had je het verdiend”Hier komen projectie en schuldverschuiving samen. Narcisten schuiven hun eigen negatieve gevoelens af op anderen, zodat ze die zelf niet hoeven te dragen. Wanneer ze iemand de schuld geven van hun eigen slechte gedrag, kunnen ze hun perfecte zelfbeeld behouden. Ze gebruiken vaak irrationele redeneringen en draaien argumenten zo snel om dat het slachtoffer in verwarring raakt en zichzelf in twijfel trekt.   Laat dit even inzinken. Volgende week heb ik het over de narcistische cyclus. Je zal een stukje van dit verhaal zien terugkomen. Tot volgende week Jeroen

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – Week 7: 4 tips om Valentijn te overleven

Daten met een narcist

Narcisme en Valentijn, een goeie match? Valentijn! Of je nu fan bent van de dag of het een overroepen commerce vindt, het is wel een dag die symbool staat voor romantiek en liefde. In principe draait alles om het tonen van liefde en waardering voor je partner. Mensen staan op die dag graag even stil bij hun relatie. Ze kijken bewuster naar de romantiek in hun leven en hun relatie. In ‘gewone’ relaties, als er al zo iets bestaat, zullen de meeste mensen genuanceerd kijken naar hun partner en hun leuke en minder leuke kantjes. En deze beiden integreren in één persoon. Voor relaties waar narcisme in het spel is… Not so much. Kan een narcist mij graag zien? In narcistische relaties draait het niet om integreren van alle kantjes van de persoon. Een speciale dag vol ‘liefde’ kan deze dag echter een uitdaging vormen. Er is de neiging om relaties te benaderen vanuit het perspectief van wat ze zelf kunnen krijgen, in plaats van wat ze kunnen geven. Het gaat over verwachtingen en noden die eenzijdig ingevuld moeten worden. Jij moet er zijn voor de ander. De dynamiek tussen jullie, het fijn aanvoelen, het liefdevolle is ondergeschikt aan wat hij nodig heeft. Dit wil niet zeggen dat een narcist niet ‘het juiste gedrag’ kan stellen. Integendeel. Er kan een overmatige poging tot liefdesverklaring aan te pas komen. Maar niet omdat die komt uit liefde. Maar omdat de ander weet dat jij er gevoelig aan bent. Als je in een goede periode in je relatie zit, kan dit heel fijn aanvoelen. Maar wanneer de relatie eigenlijk al zijn mankementen vertoont, voelt het geheel oppervlakkig en transactioneel aan. Elke echte intimiteit ontbrekend. Dit betekent dat narcisten meer bezig zijn met het gevolg van hun gedrag op jou, maar niet om omwille van wie jij bent. Dat doet er niet toe. Zolang jij maar de bewondering of erkenning geeft hoe fantastische ze wel zijn. Dus neen, ze zien jou niet graag om wie je bent, maar wel om hoe je hen kan bevestigen in het beeld dat ze hebben van zichzelf. Een wrang gevoel Je kan bij belangrijke dagen zoals Valentijn vaak blijven zitten met een wrang gevoel. Wat bedoeld is als een viering van wederzijdse liefde, kan veranderen in een eenzijdige show waarin de ander de hoofdrol opeist. Geschenken en gebaren zijn vaak bedoeld om indruk te maken op anderen, in plaats van om de partner oprecht blij te maken. Zo kan je je ondergewaardeerd of zelfs genegeerd op dagen zoals Valentijn. Het gaat dan ook niet echt over jou. Zelfliefde versus egoïsme Hoewel zelfliefde wordt gepromoot als een gezond ideaal, is teveel gewoon egoïsme. Het verschil zit in intentie: zelfliefde gaat over jezelf accepteren en koesteren, terwijl egoïsme draait om jezelf verheffen boven anderen. Op Valentijnsdag kan dit tot uiting komen in situaties waarin een narcist zichzelf boven zijn partner stelt, bijvoorbeeld door de dag volledig te richten op wat zij willen in plaats van samen iets speciaals te plannen. Herkenbare patronen van narcisme op Valentijnsdag Hoe om te gaan met narcisme tijdens Valentijnsdag Om Valentijn goed door te komen is het goed om met deze tips aan de slag te gaan: Tot volgende week Jeroen Prossé P.S. oh, ja, hoe lukt het om je netwerk verder uit te bouwen? Heb je na het lezen van deze blog interesse in een gesprek? Maak een gerust afspraak. Wist je dat je ook het gesprek met je kinderen op een positieve en warme manier kan aangaan over het gedrag van de narcist in huis? Je kan meer lezen over mijn kinderboek op www.detweewereldenvankleinebeer.be

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – Week 6: 10 redenen waarom ruziemaken met een narcist niet werkt

ruziemaken met een narcist

10 Redenen waarom ruzie maken met een narcist niet werkt. Vorige week had ik het in de blog over hoe je eigen houding bepaalt of je ‘wint’ in een gevecht met een narcist (lees hier meer als je deze gemist zou hebben). Deze week lijst ik graag 10 redenen op waarom ruzie maken niet werkt. Niet op korte termijn, maar zeker niet op lange termijn. 1. Zij zijn veel beter dan jij in discussiëren. Ze houden ervan. Jij niet. Narcisten zijn meesters in het draaien, overdrijven en afleiden in een discussie. Ze genieten van de controle en spanning die een conflict met zich meebrengt. Voor hen is het een spel dat ze willen winnen, terwijl jij waarschijnlijk alleen maar een oplossing zoekt. Dit ongelijke speelveld zorgt ervoor dat jij steeds meer uitgeput raakt terwijl zij energie halen uit het conflict. 2. Ze gebruiken alles wat je tegen hen zegt in latere discussies tegen je Alles wat je deelt, kan en zal tegen je gebruikt worden. Narcisten hebben een bijna fotografisch geheugen als het gaat om jouw kwetsbaarheden en fouten. Ze slaan deze informatie op en gebruiken het later om je te manipuleren of klein te maken. Dit creëert een omgeving waarin je je voortdurend op je hoede voelt en niet vrij kunt spreken. 3. Het geeft hen genoegen om te voelen hoe belangrijk jij het vindt dat zij jouw punt zien Narcisten voeden zich met aandacht, zelfs negatieve aandacht. Wanneer je probeert hen te overtuigen van je standpunt, ervaren ze een gevoel van macht. Jouw intense behoefte om gezien en gehoord te worden bevestigt voor hen dat zij een centrale rol in jouw emoties spelen. Dit versterkt hun gevoel van belangrijkheid en geeft hen de controle over de dynamiek. In plaats van begrip of empathie te tonen, gebruiken ze jouw kwetsbaarheid tegen je. 4. Je zal nooit winnen. Zelfs al geven ze je een beetje gelijk, ze komen terug en straffen je voor ‘onrespectvolheid’ Zelfs als een narcist je schijnbaar gelijk geeft, is dit vaak tijdelijk en strategisch. Ze zullen later de situatie omdraaien en je beschuldigen van disrespect of onredelijkheid. Dit proces, bekend als ‘gaslighting’, is bedoeld om je zelfvertrouwen te ondermijnen en je te laten twijfelen aan je percepties. Het gaat hen niet om rechtvaardigheid of waarheid; het draait om winnen en domineren, zelfs als dat betekent dat ze hun eigen woorden of daden ontkennen. 5. Als zij niet veranderen of leren uit hun fouten, vermoei jij jezelf voor niets Een narcist heeft geen intrinsieke motivatie om te veranderen, omdat ze hun eigen gedrag zelden als problematisch zien. Elke poging van jouw kant om hen te onderwijzen, te overtuigen of te veranderen, kost je energie zonder enige garantie op resultaat. Het is alsof je tegen een muur praat: hoe meer je probeert, hoe meer je jezelf uitput terwijl zij onaangeroerd blijven. 6. In een normale discussie moet je je gevoelens niet valideren. Een narcist heeft vaak weinig tot geen empathie voor jouw emoties. Ze zien je gevoelens niet als legitiem, tenzij deze hen op de een of andere manier ten goede komen. Het zoeken naar hun validatie is een zinloze zoektocht die je alleen maar meer gekwetst maakt. Jouw emoties verdienen erkenning en respect, maar niet ten koste van je eigenwaarde. 7. Niets zal ooit veranderen (zelfs niet als ze een klein beetje moeite doen direct erna) Wanneer je ruzie maakt met een narcist, kan het lijken alsof er enige vooruitgang wordt geboekt. Ze kunnen zich tijdelijk verontschuldigen of een minimale inspanning leveren om je tevreden te stellen. Eventjes. Maar dit is meestal een manipulatieve strategie om de controle over de situatie te behouden. Narcisten hebben een diepgewortelde weerstand tegen zelfreflectie en verandering. Hun gedrag is geworteld in een behoefte aan controle en superioriteit, en niet in een verlangen naar echte verbinding. Het blijft een vicieuze cirkel waarin je keer op keer teleurgesteld wordt, omdat de fundamentele problemen nooit worden aangepakt. 8. Je zal een hoop verdraaiingen, onwaarheden en leugens over jezelf horen Tijdens een ruzie zal een narcist niet aarzelen om valse beschuldigingen en kwetsende opmerkingen te maken. Deze tactiek is bedoeld om je zelfvertrouwen te breken en je het gevoel te geven dat je minder waard bent. Maar ook om je aandacht af te leiden van het onderwerp dat de narcist niet wil bespreken. Dit maakt het bijna onmogelijk om een constructief gesprek te voeren, omdat de focus voortdurend verschuift naar jouw vermeende tekortkomingen en weg van wat de narcist niet wil onder ogen komen. 9. Een eerlijk persoon heeft een achterstand; je moet redeneren met een leugenaar die constant de spelregels aanpast Ruzies met een narcist zijn nooit een eerlijk gegeven. Ze verdraaien de waarheid, ontkennen feiten en veranderen hun verhaal afhankelijk van wat hen het beste uitkomt. Als eerlijk en oprecht persoon sta je altijd in het nadeel, omdat je niet bent voorbereid op hun manipulatieve spelletjes. Dit leidt tot frustratie en verwarring, terwijl zij de controle behouden. 10. Je hebt geen relatie die het vechten waard is, in de eerste plaats Het belangrijkste om te beseffen is dat een relatie met een narcist zelden gebaseerd is op wederzijds respect of liefde. Als je merkt dat je voortdurend aan het vechten bent voor erkenning en begrip, is het tijd om je af te vragen of deze relatie wel de moeite waard is. Je verdient een relatie waarin je gewaardeerd en gerespecteerd wordt, en dat zal je bij een narcist waarschijnlijk niet vinden.

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – Week 5: The war is won before it is fought.

The war is won before it is fought

Huh, oorlog? Ja, oorlog. Oorlog over je innerlijke rust. Oorlog over jezelf kunnen zijn. Oorlog over je vertrouwen.   Alles wat je bent, wie je bent ligt onder vuur. Want je bent jezelf aan het opgeven, stukje per stukje. Iedere keer als jouw narcist weer hengelt naar de volgende discussie. Je uitdaagt. Je weer op die plek krijgt mentaal dat jij je kalmte verliest. Dat jij je daarmee weer open zet voor een nieuwe aanval. En weer een stukje van jezelf verliest. Mentaal vechten De oorlog is al gewonnen als je zelf bepaald hoe je op het strijdtoneel verschijnt en met welk doel. Als je wacht op de ander, dan ben je al verloren Narcisme bestrijd je het beste met innerlijke rust. Je verwachten aan het patroon (remember, blog 2: observeer narcisme) is je beste bescherming. Er gaan geen nieuwe trucjes worden gebruikt. Enkel nieuwe variaties op het gekende thema. Zet je mentaal klaar op een confrontatie. Zorg dat jij weet wat jij wil bereiken.     Dat doel mag NOOIT zijn, de ander zal veranderen.   Dat werkt toch niet! Het doel zal altijd moeten zijn, ik wijk niet van mijn grens, wat de andere doet, moet die weten. Waarom? Omdat je geen invloed hebt op een narcistisch persoon. De enige invloed die je hebt is om niet beïnvloedbaar te zijn. Om niet te zwichten voor de gebruikte tactieken. Door te weten dat die eigenlijk geen macht heeft als jij geen macht geeft. Als jij niet onder de indruk bent van diens tactieken, kan die enkel maar variëren binnen de tactieken die je al kent. En dus verliest de narcist grip op de situatie. En dus verliest die de situatie. En dus, per definitie, win jij. Niet omdat je je punt haalt. Of erkenning krijgt. Of je zin krijgt. Maar omdat narcisme draait rond controle hebben, is jezelf ‘onbeheersbaar maken’ een ideale tactiek. Jij die je mentale rust vindt, is een overwinning. Jij die de storm doorstaat, is een overwinning. Jij die geen controle afgeeft aan de narcist is een overwinning. Ook al krijg je je zin niet. Ja, ook al krijg je je zin niet. Ook al is er nog geen concrete afspraak over een praktische situatie. Ook al ontploft de narcist. De winst zit niet in het veranderen van de narcist of de situatie. De winst zit het in het behouden van jezelf. En dat is onbetaalbaar in the long run.     Wat je niet opgeeft, moet je niet opbouwen Alles wat je niet afgeeft aan het overleven met een narcist, moet je niet gaan zoeken en heropbouwen. Alles wat je niet ter beschikking stelt van de narcist geraak je niet kwijt. Dus als jij in de oorlog met een narcist wordt aangevallen, weet dan dat jezelf blijven, rustig en neutraal, het beste wapen is. De narcist kan er niet tegen en zal je niet lang interessant vinden (die leeft van je reactie), maar jij hebt niets moeten opgeven van jezelf om de situatie te overleven. Om af te ronden: ik heb het over tijdens het contact met de narcist. Om de hoek, in je auto, als de deur net toegaat: cry your heart out, schreeuw, wordt boos, verdrietig… Die emoties moeten er wel uit. Maar niet waar de narcist bij is. Tot volgende week Jeroen

Narcismeblog: “52 weken zonder de narcist” – Week 4: Ik geloof dat jij gelooft dat het zal veranderen!

Narcisme verandert niet.

“Het zal wel veranderen” Hoe vaak heb je dat al gedacht? Hoe vaak heb ik het al gehoord in de praktijk? Welke argumenten heb je al voor jezelf bovengehaald? En hoe vaak heb je diezelfde argumenten al herkauwd in de hoop dat ze deze keer wel gelijk hebt? En hoeveel keer had je gelijk? Ja, ik zaag Ik weet het. Ik zeg in therapie vaak hetzelfde.   En nu zeg ik het ook tegen jou. HIJ VERANDERT NIET. HET VERANDERT NIET! Blijf het tegen jezelf herhalen. Schrijf al je bewijs op. Zorg dat je het patroon ziet. En herhaal vaak genoeg: Het verandert niet! Ik snap het Ik snap het ook wel. Het is niet makkelijk. Je moet het patroon zien. Je moet het beseffen dat het weer gebeurd. Dat de narcist je weer liggen heeft. Dat het weer hetzelfde liedje is. Moest het gemakkelijk zijn, zat je niet in deze situatie. We hebben allemaal een soort basisvertrouwen in de ander (allez, als je het geluk hebt gehad dat te mogen opbouwen tijdens je jeugd/eerste relaties) en vanuit dat basisvertrouwen hopen we dat de ander positief kan veranderen. Omdat jij vertrouwen hebt, zoek en aanvaard je externe redenen van het foutieve gedrag. Omdat je niet kan geloven, op een heel basaal niveau, dat iemand toch niet zo kan zijn. Maar een narcist is wel zo. Wanneer het hem/haar uitkomt. Dus ik snap waarom jij het ook niet zomaar afleert om vertrouwen te hebben. Je moet jezelf trainen om vertrouwen te hebben in de juiste mensen. Maar de negatieven er uit filteren, situationele van ingebakken fouten onderscheiden en zoeken naar wie jij bent in dat verhaal…   Ik snap dat jij blijft hopen dat het zal veranderen. Een laatste keer. Gewoon om zeker te zijn.   HET VERANDERT NIET!

Observeer narcisme. Week 2.

Walking into the wall. Vastzitten in de narcistische situatie.

Welkom terug bij week 2! Vorige week ging het over het erkennen van je gevoelens en situatie bij de juiste mensen. Deze week draait het om het gevoel van vastzitten en niet weten wat te geloven of zien.

Vaak wordt je blik gestuurd naar onbelangrijke zaken, waardoor je energie verspilt en niets overhoudt voor jezelf. Toch heb je een keuze. Begin met observeren: wat gebeurt er? Wat doet de narcist? Hoe voel jij je? Welke patronen zie je?

Een belangrijke les: Vertrouw niet op woorden, niet op daden, maar op patronen. Mensen kunnen hun woorden of daden aanpassen, maar patronen onthullen de waarheid. Door te observeren, ontdek je feiten en krijg je duidelijkheid. Dit inzicht helpt je uiteindelijk om jezelf beter te wapenen.

Focus nu op het observeren. Het ‘wat’ is belangrijker dan het ‘hoe’. Het ‘hoe’ komt later. Tot volgende week!