Vandaag een kort verhaaltje, met een duidelijke moraal.

Een tijger en een ezel kijken samen naar een weiland.

“Het gras is blauw”, zegt de ezel.

“Nee, het is groen.” zegt de tijger.

De discussie verhitte en de twee namen het verhaal mee naar de koning van de jungle, Koning leeuw.

Daar herhaalden ze hun standpunt.

De ezel begon te roepen:”Hoogheid, het gras is blauw en de tijger wil het niet toegeven.”

De leeuw antwoordde: “Het is waar, het gras is blauw.”

De ezel ging door: “De tijger wil me niet geloven en blijft me tegenwerken, ik wil dat hij gestraft word”.

Koning Leeuw verklaarde: “De tijger zal gestrafd worden met 5 jaar stilte.”

De ezel was blij en huppelde weg.

De tijger accepteerde zijn straf, maar vroeg eerst nog aan de koning: “Majesteit, waarom hebt u me gestrafd het gras is toch groen?”

De koning antwoordde: ” het is waar, het gras is groen, maar de straf heeft niets te maken met de kleur van het gras. De straf heeft te maken met de beslissing van een intelligent dier als jij om je tijd te verdoen met het discussiëren met een ezel, en bovendien om mij ermee te komen lastigvallen.”

Het ergste verlies van tijd is discussiëren met een overtuigde fanatiekeling die niet geïnteresseerd is in de waarheid of de realiteit, maar enkel in de overwinning van zijn visie en illusies.”

Moraal van het verhaal: er zijn mensen die, ongeacht de hoeveelheid bewijs je hen voorlegt, niet de capaciteit hebben om het te begrijpen, anderen die door ego en haat en wrok het niet kunnen aanvaarden.

Zij willen enkel gelijk krijgen, zelfs wanneer ze het duidelijk niet hebben.

En jij kan dus enkel verliezen wanneer je je energie en tijd in hen steekt.

Zij die niet willen luisteren, zullen je boodschap nooit horen en begrijpen.

Tot volgende week

Jeroen