Narcismeblog: "52 weken zonder de narcist" - Week 12: Bevestiging nodig?
Narcisten hebben de neiging om hun eigen daden groots voor te stellen. Alles wat ze doen moet benadrukt worden, moet erkend worden en blijvend herhaald.
Want ze doen toch zoveel! (Wij weten natuurlijk dat als ze al veel doen, dit enkel voor een ander is, of om een punt te bewijzen).
Wat ze doen is toch overduidelijk vol van ‘liefdadigheid’ en ‘opoffering’. Ze gebruiken hun verhaal graag om een gevoel van superioriteit te creëren en om anderen afhankelijk van hen te maken.
Door zichzelf (en hun verwezenlijkingen) op een pied-de-stal te zetten, bepalen ze het verhaal dat jij mag vertellen. Want hoe meer ze vertellen dat zij toch zoveel doen, hoe minder waard jouw bijdrage lijkt.
Wat jij doet, is toch maar randinformatie. Wat jij doet is toch maar bijzaak.
Favoriete uitspraak hierrond, uit therapie gegrepen:
“Zonder mij zou dit gezin instorten.”
Uitgesproken door iemand wiens partner een drukke job had, iedere dag haar kinderen van school haalde, vers eten maakt, het huishouden alleen doet. En dat allemaal terwijl hij ‘op ziekenkas’ is.
Dit gedrag wordt vaak ingezet als een vorm van manipulatie en controle. Ze leggen vaak alles wat ze voor je doen op tafel om zichzelf te verheerlijken en om waardering en bewondering af te dwingen.
Je kan dus geen gelijkwaardigheid nastreven in de relatie, ofwel doe je zoveel dat de narcist de situatie in het belachelijke moet trekken (‘Ik kan ook niks doen hé, jij doet het altijd op jouw manier. Zo begin ik er nog niet eens aan.)
Ofwel probeer je evenveel te doen, maar krijg je te maken met een hyperfocus op wat de narcist allemaal gedaan heeft.
Je krijgt dus of weerstand op jouw werk ofwel een afleiding nar het werk van de narcist. Jouw erkenning krijgt dus nergens een plaatsje.
Dit is ook één van de redenen dat je je leeg voelt.
Narcisme en collusie
Ik koppel dit graag aan een weinig bekende term ‘Collusie’.
Stel je een Yin en Yang teken voor. Je hebt daarbinnen twee posities. Laat ons die posities even ‘gever’ en ‘nemer’ noemen. De gever is iemand die plezier ervaart in de ander energie geven. Er is interne motivatie en beloning voor.
De energie die de ‘nemer’ ontvangt, is erg plezierig. Deze wordt daar blij van en is er dankbaar voor en geeft energie terug aan de ontvanger in de vorm van bevestiging.
Deze bevestiging is extra motivatie voor de ‘gever’ om nog meer te gaan geven.
En af en toe zal het systeem zich even omdraaien en zal de ‘gever’ de ‘ontvanger worden’ en omgekeerd.
Binnen narcisme zal de ‘gever’ wel kunnen geven, maar deze zal geen bevestiging krijgen dat het goed was. Integendeel. Er zijn altijd kleine (of grote) commentaren, of er wordt niets over gezegd.
Maar hierdoor is ‘de gever’ overgeleverd aan een eenzijdig systeem: geef wat je hebt, maar je krijgt niets terug.
Hoe langer je in dit patroon vastzit, hoe moeilijker het is om eruit te ontsnappen. Je geraakt immers steeds leger en leger…
De narcist zal altijd alles wat ze voor je doen op tafel leggen, maar dulden geen poging van jou om hetzelfde te doen
Aan de hand van de titel van de blog van vandaag dacht je waarschijnlijk dat we het over de narcist gingen hebben en diens nood aan bevestiging.
Maar jij hebt ook nood aan bevestiging. Dringend. Jij probeert goed te doen, maar wordt/bent onzeker omdat je te weinig bevestiging krijgt. Heb je ondertussen al een netwerk opgestart, zoals we besproken hebben in een van de eerste blogs? Zij kunnen je helpen om de nodige bevestiging te krijgen.
En ja, dat voelt awkward.
En ja, dat is een drempel.
En ja, toch moet je het doen.
You got this.
You deserve this!
Tot volgende week
Jeroen